σπερματοκτόνο

το, Ν

ιατρ. χημική ουσία η οποία, όταν εφαρμοστεί τοπικά στον κόλπο τής γυναίκας, καταστρέφει τα σπερματοζωάρια.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο συνθ., πρβλ. αγγλ. spermicide < spermi- (< σπέρμα) + -cide (< λατ. cido «φονεύω»), το οποίο στον ελλ. τ. αποδόθηκε με το -κτόνο (< κτείνω)].